Bymimi i Gjithësisë

Bymimi i Gjithësisë

Në vitet '20 u vendosën në Kaliforni pajisjet e para moderne për të vëzhguar kozmosin. Në atë kohë mendohej se Gjithësia ishte e palëvizshme dhe e qëndrueshme. Kështu mendonte edhe Einstein (Ajnshtajni), i cili në ekuacionet me të cilat përshkruante kozmosin vendosi një konstante, Lambda, që frenonte Gjithësinë. Por Edwin Hubble tregoi se galaksitë po largohen prej nesh, pra Bota po byhemet. Kështu po të lexojmë mbrapsh historinë e Gjithësisë do të arrijmë në një pikë fillestare të kohës dhe të hapësirës.

Në këtë mënyrë lindi idea e një Shpërthimi Zanafillës (Bumi i Madh) fuqia e të cilit hallakat gjërat por kjo gjë frenohet përmes forcave tërheqëse ndër materiet, që njihen si forcë e rëndesës. Por kjo nuk mund të ishte krejt e vërtetë pasi sipas llogarive të bëra forcat e rëndesës do t´i kishin përplasur yjet njëri me tjetrin duke penguar kështu edhe vetë qenien e jetës.
Një teori e njohur si Teoria e Inflacionit tregon se Shpërthimi Zanafillës e bëri Hapësirën të lëvizë me shpejtësi më të madhe se të dritës.
Sipas Teorisë së Relativitetit të Einstein-it asnjë masë nuk mund të ecë me shpejtësi sa të dritës apo më të madhe se të saj, por kjo nuk vlen për Hapësirën.
Vetëm, kur vlerat e marra ishin kombinuar në atë mënyrë që gjërat shkonin me njëra-tjetrën u krye edhe frenimi.


Mendohet se mos ndoshta ajo që e mban të mbledhur Gjithësinë është prania në thellësi të hapësirës të një materie të errët dhe të padukshme, tepër domethënëse, të një natyre të panjohur më parë. Sepse prania e çdo lloji të njohur materie do të sillte parregullsi që do të viheshin re, për shembull që galaksitë spirale të rrotulloheshin ndryshe nga ç´rrotullohen.


Pra me fjalë të tjera ligjet e Teorisë së Inflacionit kanë bërë të mundur frenimin e shpejtësisë tepër të madhe me të cilën po lëvizte Hapësira, ndërsa materia e padukshme nepërmjet forcës së saj tepër të madhe të rëndesës po e mban të mbledhur Gjithësinë.
Por hallkat nuk kanë fund:


Ylli i quajtur Supernova Typ 2 jep një shkëlqim të ngjashëm në çdo vend të Gjithësisë. Duke parë me teleskopin Hubble disa yje Supernova Typ 2 dhe duke i krahasuar me njëri-tjetrin doli se Gjithësia po bymehet, dhe bymimi po ngjet me 20% më tepër nga ç´ishte menduar. Më së shumti Gjithësia po zgjerohet në caqet e saja.
Kjo i ka bërë studiuesit të mendojnë se përtej Gjithësisë duhet të ketë një forcë kundër-rëndese (antigravitacionale) e cila i kundërvihet forcës së rëndesës.


Nëse Gjithësia do të vazhdojë të bymehet pafundësisht me këtë shpejtësi, atëherë galaksia jonë do të largohet nga galaksia më e afërt, dhe largësia për tek ylli më i afërt do të rritet gjithnjë e më tepër. Nga qielli i natës do të zhduken yjet. Do të jetë terr i madh, edhe në hapësirë. Yjet do të shuhen dhe yje të tjera nuk do të lindin më. Do të jetë tepër ftohtë dhe do të arrihet një pikë ku Gjithësia do të ngrijë, gjë që do të ndodhë dikur mbas 10 në fuqi të 98 vjetësh.


Por Sistemi ynë planetar do të jetë shkatërruar që pas 5 miljardë vjetësh kur Dielli ynë do të jetë shuar.